TEME IZ PSIHOLOGIJE, SOCIJALNOG RADA I DEFEKTOLOGIJE -

Savremeni socijalni rad

Delatnost socijalnog rada od svog nastanka pa do danas ima značajnu ulogu u svakoj društvenoj zajednici. Socijalni rad od samog početka je duboko humana delatnost koja uključuje milosrđe, čovekoljublje, pomoć ljudima u nevolji. Socijalni rad je delatnost koja teži da poboljša socijalno funkcionisanje individua, grupa i zajednica i to aktivnostima koje su usmerene na socijalne odnose koji se uspostavljaju u interakciji sa okolinom. Još 1960. godine odsek za socijalni rad OUN je socijalni rad definisao kao profesiju čiji je zadatak pružanje pomoći sa ciljem boljeg prilagođavanja pojedinaca i društvene sredine, odnosno kao profesiju u službi razvoja individua, grupa i zajednica. Socijalni rad promoviše socijalne promene, rešavanje problema u međuljudskim odnosima, osposobljavanje ljudi sa ciljem povećanja blagostanja.

Socijalni radnici, kao predstavnici ove profesije, pomažu ljudima u prevladavanju socijalnih problema do kojih može doći usled različitih zdravstvenih ili porodičnih problema, siromaštva, nezaposlenosti, kriminala i drugo. Oni nastoje da direktnim savetovanjem i konkretnim informisanjem pomognu pojedincima i porodicama da steknu uvid u svoje probleme i razmotre moguća rešenja. Osnovni princip kojim se se socijalni radnici služe je “princip pomoći do samopomoći”. To znači, da socijalni radnici osnažuju svoje klijente da vlastitim snagama i mogućnostima reše svoje probleme.

Socijalni radnici intervenišu na mestima gde dolazi do interakcija između ljudi i njihovog okruženja poštujući principe ljudskih prava i socijalne pravde. Oni se bave barijerama, nejednakostima i nepravdama koje postoje u društvu na svim nivoima. Odgovaraju na krizna i hitna stanja, kao i na svakodnevne lične i socijalne probleme. Intervencije socijalnih radnika uključuju savetovanje, individualni i grupni socijalni rad, porodični tretman i terapiju.

Osnovni principi i vrednosti socijalnog rada jesu:

• poštovanje slobode i dostojanstva ličnosti;
• vera u mogućnost poboljšanja i usavršavanja ljudske prirode;
• uvažavanje individualnih i grupnih posebnosti i razlika;
• razvijanje spontanosti, kreativnosti i potencijala pojedinaca za lični razvoj i samopomoć;
• spremnost da se lična osećanja i potrebe odvoje od profesionalnog odnosa;
• zalaganje za socijalnu pravdu, ekonomsko, fizičko i psihičko blagostanje ličnosti;
• težnja da se profesionalno znanje i veštine upotrebe u korist drugih;
• neutralan i neosuđujući stav;
• poštovanje poverljivosti odnosa sa drugima i profesionalne tajne, i dosto- janstvo u ličnom i profesionalnom ponašanju.

Dipl. socijalni radnik, MA Jelena Janković - volonter